Αποκατάσταση μαστού μετά από μαστεκτομή

Υπάρχει η αντίληψη ότι η επέμβαση για πλαστική αποκατάσταση μαστού πρέπει να γίνει 1-2 χρόνια μετά τη μαστεκτομή. Ποια άποψη όμως κυριαρχεί σήμερα;

Εφόσον δεν γίνει άμεσα η πλαστική επέμβαση, δεν περιορίζεται η ασθενής πότε θα γίνει η αποκατάσταση μαστού. Αυτό βέβαια σχετίζεται με τη γενική υγεία και την κατάσταση των ιστών της γυναίκας.

Το περιθώριο των δύο ετών στηρίζεται στην εντύπωση, ότι στο μεταξύ θα εμφανιστούν πιθανές υποτροπές. Όμως σχεδόν οι μισές υποτροπές εμφανίζονται αρκετά αργά, μετά τα δύο χρόνια. Ακόμη και έτσι όμως η αποκατάσταση δεν έχει επιβαρυντική δράση ή μικρότερη επιβίωση των γυναικών που την κάνουν.

Αντίθετα, υπάρχουν μελέτες που δείχνουν τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της σωματικής εικόνας των γυναικών που κάνουν αποκατάσταση.

Πρέπει να σημειώσουμε επίσης ότι δεν αρχίζουμε την προσπάθεια αυτή ενώ η γυναίκα κάνει χημειοθεραπεία. Αν έχει κάνει ακτινοθεραπεία, καλό είναι να περνούν τουλάχιστον 6-12 μήνες για να επανέλθουν οι ιστοί στην οριστική τους κατάσταση, αν και τελευταία μπορεί να επέμβουμε και ενωρίτερα, ιδιαίτερα με μεταφορά λίπους σκοπεύοντας στον περιορισμό των αρνητικών αποτελεσμάτων της ακτινοθεραπείας.

 

 

Oφέλη και μειονεκτήματα από την άμεση αποκατάσταση του μαστού

Γενικά υπάρχουν πολλά οφέλη στην άμεση αποκατάσταση. Έτσι

 

• Χειρουργούμε σε ιστούς χωρίς επίδραση από ουλές ή ακτινοβολία
• Η υπομάστιος πτυχή δεν έχει καταστραφεί
• Στη μαστεκτομή αφαιρείται μόνο το ποσό δέρματος που είναι απαραίτητο ογκολογικά και όχι περισσότερο. Έτσι η τελική ουλή είναι μικρότερη
• Η ψυχολογία της γυναίκας είναι πιο θετική, προσβλέποντας από την αρχή, στο ότι ξεκινά παράλληλα την προσπάθεια αποκατάστασης
• Εφόσον συνδυάζονται δύο χειρουργεία σε ένα, μειώνεται ο συνολικός αριθμός χειρουργείων και άρα πόνου, ταλαιπωρίας, απουσίας από την εργασία ή την οικογένεια και κόστους
• Λόγω του καλύτερου αποτελέσματος, είναι πιθανό να αποφευχθεί η όποια παρέμβαση στον άλλο μαστό για την επίτευξη συμμετρίας, κάτι που συχνά απαιτείται για το καλύτερο τελικό αποτέλεσμα

 

Υπάρχουν όμως και αρνητικά σημεία. Έτσι

 

• Απαιτείται διαθεσιμότητα του πλαστικού χειρουργού την ώρα της μαστεκτομής
• Απαιτείται καλή επικοινωνία μεταξύ της γυναίκας, του ογκολόγου χειρουργού και του πλαστικού χειρουργού, ώστε από την αρχή να γίνει η μαστεκτομή με τρόπο που να προετοιμάζει σωστά το έδαφος για την αποκατάσταση (π.χ. skin-sparing mastectomy)
• Στην άμεση αποκατάσταση είναι βασικό να υπάρχει καλή αγγείωση των κρημνών της μαστεκτομής, κάτι που απαιτεί ιδιαίτερα ατραυματική τεχνική από τον ογκολόγο χειρουργό. Επίσης απαιτείται η ασθενής να μην καπνίζει. Οι 2 αυτές περιπτώσεις μπορούν να οδηγήσουν σε προβλήματα. Μια καλή αποκατάσταση ξεκινά πάντα με μια καλή μαστεκτομή.
• Όταν συνδυάζονται δύο επεμβάσεις σε μία, αυξάνεται το ποσοστό επιπλοκών, αν και ελάχιστα (από 1-1,5% για τη μαστεκτομή σε 2-2,5% για τη μαστεκτομή με άμεση αποκατάσταση)
• Μια επιπλοκή μπορεί να καθυστερήσει μετεγχειρητικές θεραπείες, μειώνοντας την αποτελεσματικότητά τους
• Αυξάνεται λίγο ο πόνος μετεγχειρητικά, χωρίς όμως να είναι περισσότερος από αυτόν της απώτερης αποκατάστασης
• Ίσως το σημαντικότερο μειονέκτημα σχετίζεται με την τελική ικανοποίηση της γυναίκας με το αποτέλεσμα της αποκατάστασης. Είναι αναπόφευκτο στην άμεση αποκατάσταση να συγκρίνει μια γυναίκα το αποτέλεσμα με το μαστό που μόλις έχασε, ενώ στην απώτερη αποκατάσταση συγκρίνει αυτό με την ουλή της μαστεκτομής. Οι έρευνες όμως δείχνουν ότι το απώτερο αποτέλεσμα είναι καλύτερο για τη γυναίκα στην άμεση αποκατάσταση

 

Σε ποιές περιπτώσεις μια ασθενής αποτρέπεται να προχωρήσει σε άμεση αποκατάσταση μαστού;

Γενικά, η μετεγχειρητική ανάγκη για ακτινοθεραπεία μειώνει την ποιότητα της αποκατάστασης και η πιθανότητα αυτή πρέπει να ληφθεί υπόψη στο σχεδιασμό αλλά και τη συζήτηση με την ασθενή. Έτσι, αν γνωρίζαμε προεγχειρητικά την ανάγκη για ακτινοθεραπεία παλαιότερα, θα αναβάλλαμε την αποκατάσταση. Σήμερα όμως, υπάρχουν τεχνικές που και στην πιθανότητα αυτή θα δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα στο μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών μας. Το λιγότερο που θα πρότεινε κανείς λοιπόν θα ήταν η τοποθέτηση ενός διατατήρα ιστών που θα διατηρούσε όλες τις επιλογές ανοικτές για τη γυναίκα, διατηρώντας περισσότερο δέρμα και μειώνοντας την έκταση των ουλών. Μόνη αντένδειξη παραμένει δυστυχώς η περίπτωση του φλεγμονώδους καρκίνου του μαστού.

 

Όταν δεν είναι σαφής προεγχειρητικά η ανάγκη για ακτινοθεραπεία, θα παίξει σημαντικό ρόλο η προσεκτική μελέτη της ασθενούς προεγχειρητικά (υπερηχογράφημα, MRI, κυτταρολογική λεμφαδένων) και η επικοινωνία μεταξύ ογκολόγου χειρουργού και πλαστικού χειρουργού, αλλά και η χρήση της βιοψίας φρουρού λεμφαδένα. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια προσωρινή συσκευή (διαστολέας/διατατήρας ιστών), που επιτρέπει τη διατήρηση του δέρματος και του πεδίου της αποκατάστασης αλλά και τη διενέργεια ακτινοθεραπείας.Πριν την αποκατάσταση, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τυχόν φλεγμονές στο μαστό, για ένα ασφαλές αποτέλεσμα.

 

Υπάρχει κάποιος σοβαρός ιατρικός λόγος για να μην προχωρήσει κάποια ασθενής ποτέ σε εγχείρηση για την αποκατάσταση μαστού;

Όχι, εφόσον η ίδια το επιθυμεί και η κατάσταση της υγείας της το επιτρέπει. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνηγορούν για καθυστέρηση της παρακολούθησης ή για βράχυνση της επιβίωσης. Ακόμη και σε γυναίκες με μεταστατική νόσο, όπου η αποκατάσταση μαστού θα φαινόταν εξεζητημένη από πολλούς. Σε αυτήν την περίπτωση έχει αποδειχθεί η θετική επίδραση της αποκατάστασης στην ψυχολογία της γυναίκας. Αυτό όμως πραγματοποιείται όταν εκείνη το επιθυμεί και έχει ενημερωθεί κατάλληλα. Σημαντικό είναι επίσης το προσδόκιμο της επιβίωσής της να μην είναι πολύ βραχύ. Στις συνθήκες αυτές όμως είναι ακόμα πιο επιτακτική η ελαχιστοποίηση οποιασδήποτε επιπλοκής.

 

Μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές μετά την αποκατάσταση μαστού;

Όπως κάθε χειρουργική επέμβαση έτσι και η αποκατάσταση μαστού μπορεί να έχει επιπλοκές, πρώιμες και απώτερες. Έτσι ανάλογα με τη μέθοδο διακρίνουμε:

 

Στην αποκατάσταση με προθέσεις

Πρώιμες επιπλοκές

• Λοίμωξη, που μπορεί να απαιτήσει αφαίρεση της πρόθεσης (σπάνια εκτός από τις περιπτώσεις με ιστορικό προηγούμενης ακτινοθεραπείας)
• Νέκρωση δερματικών κρημνών/ αποκάλυψη της πρόθεσης (πιο συχνά στις καπνίστριες, παχύσαρκες ασθενείς)
• Αιμορραγία ή αιμάτωμα που μπορεί να απαιτήσει επανεπέμβαση

Απώτερες επιπλοκές

• Σχηματισμός κάψας γύρω από την πρόθεση που μπορεί να σκληρύνει την πρόθεση και να απαιτήσει επανεπέμβαση
• Ρήξη της πρόθεσης που θα απαιτήσει αλλαγή της
• Ασυμμετρία σε σχέση με τον άλλο μαστό
• BIA-ALCL (breast implant associated atypical large cell lymphoma), λέμφωμα που σχετίζεται με προθέσεις μαστού, πολύ σπάνιο αλλά κάτι που έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια

 

Στην αποκατάσταση με ιστούς

Πρώιμες επιπλοκές

• Λοίμωξη, που μπορεί να απαιτήσει αφαίρεση της πρόθεσης (σπάνια εκτός από τις περιπτώσεις με ιστορικό προηγούμενης ακτινοθεραπείας ή μεγάλου σωματικού βάρους)
• Νέκρωση δερματικών κρημνών/ αποκάλυψη της πρόθεσης (πιο συχνά στις καπνίστριες, παχύσαρκες ασθενείς)
• Αιμορραγία ή αιμάτωμα που μπορεί να απαιτήσει επανεπέμβαση
• Μερική ή ολική νέκρωση του κρημνού που χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση (5-10% για μερική νέκρωση σε μισχωτούς κρημνούς, 3-5% ολική νέκρωση για ελεύθερους κρημνούς)
• Επιπλοκές από την δότρια περιοχή (συλλογή, αιμάτωμα, καθυστερημένη επούλωση, κήλη, νέκρωση δερματικών κρημνών)

Απώτερες επιπλοκές

• Ασυμμετρία σε σχέση με τον άλλο μαστό

 

Μπορεί μια επέμβαση αποκατάστασης να συγκαλύψει σημαντικά στοιχεία για τη πορεία της νόσου, καθώς και την τοπική υποτροπής της;

Σε γενικές γραμμές, εφόσον η μαστεκτομή γίνει σωστά και σε υγιή όρια, η υποτροπή δεν είναι διαφορετική με ή χωρίς αποκατάσταση. Με τη χρήση του υπερηχογραφήματος και του MRI μπορεί κανείς να δει και πίσω από προθέσεις ή και μέσα σε κρημνούς, κάτι που επιτρέπει τον έλεγχο όλης της περιοχής χωρίς προβλήματα.

Δυστυχώς η τοπική υποτροπή μετά από μαστεκτομή υποδηλώνει περισσότερο την επιθετικότητα της νόσου, παρά κάποιο άλλο τοπικό αίτιο. Έχει αποδειχθεί ότι η επιβίωση της γυναίκας δεν αλλάζει είτε κάνει είτε δεν κάνει αποκατάσταση μαστού.

 

Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα της απώτερης αποκατάστασης;

Τα πλεονεκτήματα της απώτερης αποκατάστασης περιλαμβάνουν

 

• Την παρουσία ιστών που έχουν επουλωθεί και βρίσκονται σε ηρεμία πριν την έναρξη της αποκατάστασης
• Τη διαθεσιμότητα της τελικής ιστολογικής εξέτασης, ώστε να είναι γνωστά τα στοιχεία του όγκου και τα όρια πριν την έναρξη της προσπάθειας
• Καλύτερη αιμάτωση των κρημνών που θα χρησιμοποιηθούν στην αποκατάσταση
• Δυνατότητα να αποκατασταθούν βλάβες που έχουν προκληθεί από τις μετεγχειρητικές θεραπείες της ασθενούς και κυρίως την ακτινοθεραπεία

Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν

 

• Έναρξη της προσπάθειας μετά από ένα ή δύο χρόνια από τη μαστεκτομή, με χωριστό χειρουργείο, κάτι που μειώνει τις πιθανότητες μιας γυναίκας να αποφασίσει να κάνει αποκατάσταση αν δεν την έκανε άμεσα
• Χειρισμό ιστών που έχουν ουλές, μειωμένη ελαστικότητα και άρα κατώτερη ποιότητα τελικού αποτελέσματος
• Κατεστραμμένη υπομάστιο πτυχή
• Παρουσία περισσότερων ουλών στο μαστό αν ακολουθηθεί η αποκατάσταση με αυτόλογους ιστούς
• Μεγαλύτερο κόστος και απουσία από την εργασία

 

Ποιές μέθοδοι χρησιμοποιούνται στην αποκατάσταση του μαστού και ποιά τα πλεονεκτήματα-μειονεκτήματα καθεμιάς;

Η αποκατάσταση μαστού βασίζεται σε τρεις μεθόδους:

 

1) Τη χρήση προθέσεων σιλικόνης, σε ένα ή δύο στάδια

Πλεονεκτήματα

• Απουσία ανάγκης για λήψη ιστού από άλλη περιοχή του σώματος
• Ποικιλία σχημάτων και μεγεθών
• Μικρότερη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης και λιγότερος πόνος
• Ιδανική χρήση σε προφυλακτική ή αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή λόγω της πολύ καλής συμμετρίας που επιτυγχάνεται

Μειονεκτήματα

• Δημιουργία μαστού που δεν κινείται με τις κινήσεις της γυναίκας (αυτό δεν είναι τόσο έντονο όταν η πρόθεση τοποθετείται πάνω από τους θωρακικούς μύες (προθωρακικά) ), δεν αλλάζει μέγεθος με τις αλλαγές βάρους, είναι λίγο πιο δροσερός σε σχέση με τον άλλο μαστό
• Ανάγκη για περισσότερα από ένα χειρουργεία για την επίτευξη του καλύτερου αποτελέσματος
• Περιορισμένη δυνατότητα αποκατάστασης μαστών με μεγάλο μέγεθος και πτώση, με αποτέλεσμα στις γυναίκες με ώριμους μαστούς, να υπάρχει ανάγκη για παρέμβαση στον άλλο μαστό για επίτευξη συμμετρίας

2) Τη χρήση ιστών, με κύρια πηγή την κοιλιακή χώρα ή την ράχη

Πλεονεκτήματα

• Αποκατάσταση με ιστούς που αποτελούνται κυρίως από λίπος, άρα είναι παρόμοιοι με το μαστό
• Ο μαστός που προκύπτει κινείται φυσιολογικά, αλλάζει μέγεθος με την αλλαγή βάρους, έχει φυσιολογική θερμοκρασία
• Αποφυγή των προβλημάτων σε σχέση με την πρόθεση σιλικόνης
• Δυνατότητα αποκατάστασης μαστού μεγάλου μεγέθους και με πτώση
• Συνδυάζεται η επέμβαση με κοιλιοπλαστική (με μία ουλή, όμως τοποθετημένη αρκετά ψηλότερα τις περισσότερες φορές)

Μειονεκτήματα

• Ανάγκη δότριας περιοχής με πιθανότητα επιπλοκών και σχηματισμό ουλών
• Μικρή πιθανότητα, απώλειας μέρους ή όλου του κρημνού που χρησιμοποιείται στην αποκατάσταση
• Μείωση της δύναμης του κοιλιακού τοιχώματος. Στην περίπτωση των μισχωτών κοιλιακών κρημνών μπορεί να είναι σημαντική, ενώ στους ελεύθερους κρημνούς μικρή ή και καθόλου
• Ανάγκη για μακρόχρονο χειρουργείο και μικροχειρουργική τεχνική (ελεύθεροι κρημνοί) με πιθανότητα 3-5% ολικής απώλειας του ιστού
• Αυξημένες ουλές στο μαστό, και παρουσία δέρματος από άλλη περιοχή του σώματος, με διαφορετικό χρώμα και υφή, ιδίως στην απώτερη αποκατάσταση
• Αν έχει αποκατασταθεί ο ένας μαστός με τη χρήση της κοιλιάς, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα πλέον αν εμφανίσει κάτι στο μέλλον ο άλλος μαστός
• Ανάγκη ύπαρξης ιστού στη δότρια περιοχή, αρκετού ώστε να μπορεί να αποκατασταθεί μαστός ισομεγέθης με αυτόν της άλλης πλευράς
• Η χρήση του ιστού της ράχης με τον κρημνό του πλατέως ραχιαίου μυός, συχνά απαιτεί και τη χρήση πρόθεσης, με μια σημαντική ουλή στη ράχη

 

3) Με την μεταφορά λίπους

Η μεταφορά λίπους, με ή χωρίς τοποθέτηση πλέγματος στο χειρουργείο της μαστεκτομής, μπορεί να επιτρέψει την αποκατάσταση μαστού με τη βοήθεια της λιπαναρρόφησης και λιπομεταφοράς.

Η τεχνική αυτή μπορεί να απαιτήσει περισσότερα από ένα χειρουργεία και απευθύνεται σε ορισμένες γυναίκες. Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου αυτής είναι ότι δεν χρησιμοποιούνται προθέσεις, με τα όποια συνοδά προβλήματα, δεν δημιουργούνται ουλές στην δότρια περιοχή, βελτιώνεται η δότρια περιοχή με την λιποαναρρόφηση  και μετά την απορρόφηση όποιου ποσοστού λίπους απορροφηθεί (ως τους 4 μήνες), το τελικό αποτέλεσμα είναι μόνιμο χωρίς επιπλέον ουλές.

Με ποιά κριτήρια γίνεται η επιλογή της τεχνικής αποκατάστασης που θα ακολουθηθεί;

Για την επιλογή της τεχνικής πρέπει να συνεκτιμηθούν

• Η βιολογία του όγκου
• Το προσωπικό και οικογενειακό ιστορικό
• Η ανάγκη άλλων επικουρικών θεραπειών
• Το ιστορικό παρόμοιων θεραπειών στο μαστό στο παρελθόν
• Η πιθανότητα για μαστεκτομή στον άλλο μαστό
• Ο γονιδιακός έλεγχος
• Ο σωματότυπος της γυναίκας
• Το σχήμα και μέγεθος του άλλου μαστού
• Η εργασία και τα ενδιαφέροντα της γυναίκας
• Η ηλικία και η κατάσταση της υγείας της
• Οι επιθυμίες της ίδιας και του συντρόφου της
• Η οικονομική και ασφαλιστική της κατάσταση

 

Η αποκατάσταση του μαστού προκαλεί δυσκολίες στις μετέπειτα θεραπείες;

Οι άλλες θεραπείες δεν επηρεάζονται από την επιτυχημένη αποκατάσταση μαστού. Σε γενικές γραμμές πρέπει μόνο να αποφεύγεται η ακτινοβόληση αποκατεστημένων μαστών. Η λοίμωξη μιας πρόθεσης όμως μπορεί να καθυστερήσει την έναρξη άλλων θεραπειών. Για το λόγο αυτό είναι βασική η αποφυγή επιπλοκών, ιδίως στην άμεση αποκατάσταση, σε γυναίκες που θα χρειαστούν μετεγχειρητικές επικουρικές θεραπείες.

 

Ποιά μέθοδο αποκατάστασης επιλέγουν συνήθως οι γυναίκες που υποβάλλονται σε μαστεκτομή;

Η επιλογή των γυναικών σχετίζεται πολύ στενά με το κοινωνικό, οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο, καθώς και την ηλικία. Νέες, εργαζόμενες και απόφοιτες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επιλέγουν συνήθως την άμεση αποκατάσταση, ενώ μεγαλύτερης ηλικίας, μη εργαζόμενες, επιλέγουν συνήθως απώτερη ή καθόλου αποκατάσταση. Επίσης πολύ σημαντική για τη γυναίκα είναι και η καθοδήγηση που θα έχει από τον ογκολόγο χειρουργό, με τον οποίο συνδέεται συνήθως, όπως είναι φυσικό, με βαθιά σχέση εμπιστοσύνης.

 

Πότε και με ποιούς τρόπους γίνεται η αποκατάσταση της θηλής και της θηλαίας άλω;

Η αποκατάσταση θηλής και θηλαίας άλω μπορεί να γίνει στο πρώτο χειρουργείο αποκατάστασης μαστού ή σε χωριστό χειρουργείο μετά την ολοκλήρωση αποκατάστασης του μαζικού κώνου. Σε γενικές γραμμές είναι καλύτερα να γίνεται σε χωριστό χειρουργείο. Αυτό οφείλεται στο ότι ο χρόνος και η βαρύτητα έχουν επιδράσει στον ένα ή και στους δύο μαστούς και έτσι ελαχιστοποιείται η πιθανότητα να αποκατασταθεί η θηλή σε σημείο διαφορετικό από το σημείο που θα αποτελέσει τελικά την κορυφή του μαζικού κώνου. Στο χειρουργείο αυτό, που αποτελεί κανονικά την τελευταία φάση στην αποκατάσταση, μπορεί κανείς να εφαρμόσει και μικροδιορθώσεις για το καλύτερο τελικό αποτέλεσμα.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι, ξεκινώντας από το απλό τατουάζ, που όμως δεν δημιουργεί κάτι ανάγλυφο, που θα διαγραφόταν μέσα από κάποιο ρούχο. Μετά υπάρχουν προσθετικές πλαστικές θηλές που κολλούν στο δέρμα εξωτερικά χωρίς επέμβαση. Τέλος υπάρχει η αποκατάσταση της θηλής με δερματικό κρημνό ή μόσχευμα και η αποκατάσταση της άλω με τατουάζ ή δερματικό μόσχευμα. Η αποκατάσταση αυτή, αν και δεν αποκαθιστά την αισθητικότητα της θηλής, μπορεί να είναι πολύ ικανοποιητική από πλευράς αισθητικής. Κάτι τέτοιο χαρίζει στη γυναίκα σημαντικό μέρος της χαμένης αυτοπεποίθησης σε σχέση με το σώμα της.

 

Ποιά είναι η εικόνα του μαστού μετά την αποκατάσταση; Υπάρχουν ουλές και που;

Η εικόνα του αποκατεστημένου μαστού μπορεί να ξεκινά από μία κεντρική ουλή που τελικά θα κρυφτεί και μία οριζόντια ή λοξή τομή που χρησιμοποιήθηκε για τη μαστεκτομή. Στην περίπτωση χρήσης αυτόλογου ιστού, τμήμα δέρματος από άλλο σημείο του σώματος, συνήθως κοιλιά ή ράχη, περιβάλλεται από κάποιες ουλές. Η τελική εικόνα ποικίλει ανάλογα με το είδος της αποκατάστασης, τον άμεσο ή απώτερο χαρακτήρα της, τον τύπο μαστεκτομής, τη χρήση ακτινοθεραπείας. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική η προεγχειρητική ενημέρωση της γυναίκας, ώστε να επιλεχθεί η κατάλληλη τεχνική για εκείνη.

Τελευταία και κάτω από προϋποθέσεις μπορεί κανείς να διατηρήσει όλο το δέρμα του μαστού ή ακόμη και τη θηλή και την άλω. Αυτό γίνεται με συγκεκριμένη τεχνική όπου η μαστεκτομή μπορεί να πραγματοποιηθεί με μία τομή στην υπομάστιο πτυχή, δίνοντας ένα τελικό αποτέλεσμα που μοιάζει περισσότερο με αυξητική μαστού. Με την τεχνική αυτή οι ουλές δεν είναι ορατές, ιδιαίτερα όταν η γυναίκα είναι σε όρθια στάση.